ਪੰਜਾਬੀ ਲੇਖ – ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਲਾਟਰੀ ਜਿੱਤੀ
Jado Assi Lottery Jiti
ਮੈਂ ਹੁਣੇ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਿਆ ਹੀ ਸੀ ਕਿ ਬਾਹਰ ਇੱਕ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਅਸੀਂ ਲਾਟਰੀ ਜਿੱਤ ਲਈ ਹੈ। ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਦੂਜੇ ਆਦਮੀ ਨੇ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕੀਤੀ। ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਆਇਆ ਕਿ ਮੈਂ ਦੋ ਮਹੀਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਲਾਟਰੀ ਦੀਆਂ ਟਿਕਟਾਂ ਖਰੀਦੀਆਂ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਹ ਟਿਕਟ ਮਾਤਾ ਜੀ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਆ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣ ਲਈ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਮਾਤਾ ਜੀ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਲਾਟਰੀ ਕਿੱਥੇ ਲੱਗਣੀ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਉਹ ਲਾਟਰੀ ਨੂੰ ਜੂਆ ਸਮਝਦੀ ਸੀ। ਸਾਡੀ ਲਾਟਰੀ ਜਿੱਤਣ ਦੀ ਖਬਰ ਸੁਣ ਕੇ ਮੇਰੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਕੋਈ ਹੱਦ ਨਾ ਰਹੀ। ਮੇਰੇ ਪੈਰ ਜ਼ਮੀਨ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਛੂਹ ਰਹੇ ਸਨ। ਸਾਡਾ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਸ਼ਹਿਰ ਸੀ। ਸਾਡੇ ਲਾਟਰੀ ਜਿੱਤਣ ਦੀ ਖ਼ਬਰ ਸਾਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਫੈਲ ਗਈ। ਰਸਤੇ ਵਿਚ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲਣ ਵਾਲੇ ਮੇਰੇ ਸਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰ ਮੈਨੂੰ ਵਧਾਈ ਦੇ ਰਹੇ ਸਨ। ਕੋਈ ਵੱਡੀ ਦਾਅਵਤ ਮੰਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਕੋਈ ਮਿਠਾਈ ਮੰਗ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਅਸੀਂ ਅਤੇ ਸਾਡਾ ਪਰਿਵਾਰ ਚਰਚਾ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ। ਲੋਕ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਬਾਰੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਵਰਗਾ ਇਮਾਨਦਾਰ, ਸੱਚਾ ਤੇ ਉੱਚ ਚਰਿੱਤਰ ਵਾਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ। ਗਲਤ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਪੈਸਾ ਕਮਾਉਣ ਵੱਲ ਕਦੇ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ। ਥੋੜ੍ਹੇ ਜਿਹੇ ਵਿਚ ਹੀ ਰਹਿਣ ਦਿਲਚਸਪੀ ਲਈ। ਲੋਕ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਭਲਾਈ ਦੇ ਕੰਮ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਮਿਲਿਆ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਲਾਟਰੀ ਜਿੱਤੀ।
ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਮੈਂ ਘਰ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਮੇਰੇ ਘਰ ਦੇ ਬਾਹਰ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਇਕੱਠ ਹੋਇਆ ਜਾਪਦਾ ਸੀ। ਲੋਕ ਸਾਡੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਵਧਾਈ ਦੇ ਰਹੇ ਸਨ। ਸਾਡੇ ਬਾਪੂ ਨੇ ਬਜ਼ਾਰ ਤੋਂ ਮਠਿਆਈ ਖਰੀਦੀ ਸੀ। ਮਾਤਾ ਜੀ ਜੋ ਵੀ ਵਧਾਈ ਦੇਣ ਆਉਂਦੇ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਠਿਆਈਆਂ ਦਿੰਦੇ ਸਨ। ਦਸ ਲੱਖ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਇਨਾਮ ਨਿਕਲਿਆ। ਇਸੇ ਲਈ ਲਾਟਰੀ ਵੇਚਣ ਵਾਲਾ ਵੀ ਇਹ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਲੈ ਕੇ ਸਾਡੇ ਘਰ ਆਇਆ। ਪਿਤਾ ਜੀ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ‘ਤੇ ਗਏ ਹੋਏ ਸਨ। ਮਾਤਾ ਜੀ ਨੇ ਤੁਰੰਤ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਉਹ ਘਰ ਆ ਗਏ। ਮਾਤਾ ਜੀ ਨੇ ਲਾਟਰੀ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਚਾਹ-ਪਾਣੀ ਦਿੱਤਾ। ਪਿਤਾ ਜੀ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਸੌ ਰੁਪਏ ਦਾ ਇਨਾਮ ਦਿੱਤਾ। ਪਿਤਾ ਜੀ ਦਾ ਕੋਈ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨਹੀਂ, ਹਰ ਕੋਈ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਦੋਸਤ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਸਾਡੀ ਲਾਟਰੀ ਜਿੱਤਣ ‘ਤੇ ਹਰ ਕੋਈ ਖੁਸ਼ ਸੀ। ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਈਰਖਾ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰਾਤ ਹੋ ਗਈ। ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਆਉਣਾ ਬੰਦ ਹੋ ਗਿਆ। ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਪਰਿਵਾਰਕ ਮੈਂਬਰ ਬੈਠ ਕੇ ਦਸ ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਦੀ ਇਨਾਮੀ ਰਾਸ਼ੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲੱਗੇ। ਮੇਰਾ ਅਤੇ ਦੀਦੀ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਸੀ ਕਿ ਹਰ ਕਿਸੇ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਧੀਆ ਕੱਪੜੇ ਸਿਲਾਈਏ ਅਤੇ ਜਲਦੀ ਕਾਰ ਖਰੀਦੀਏ। ਮਾਤਾ ਜੀ ਨੇ ਦਸ ਲੱਖ ਦੀ ਰਕਮ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਗਿਣ ਲਈ ਸੀ। ਉਹਨਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਚਾਰ ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਘਰ ਖਰੀਦਣ ਲਈ ਅਤੇ ਦੋ ਲੱਖ ਭੈਣ ਦੇ ਵਿਆਹ ਲਈ ਰੱਖੇ ਜਾਣਗੇ। ਹਰ ਕਿਸੇ ਲਈ ਵਧੀਆ ਕਪੜੇ ਸਿਲਵਾਏ ਜਾਣ।
ਘਰ ਲਈ ਚੰਗਾ ਫਰਨੀਚਰ ਅਤੇ ਰੰਗੀਨ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਖਰੀਦਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਮੰਦਰ ਨੂੰ 11 ਹਜ਼ਾਰ ਰੁਪਏ ਦਾਨ ਕੀਤੇ ਜਾਣ। ਅਤੇ ਇੱਕ ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਬੱਚਤ ਲਈ ਰੱਖੇ ਜਾਣ ਅਤੇ ਬਾਕੀ ਪੈਸੇ ਨਾਲ ਵਿਕਾਸ ਪੱਤਰ ਖਰੀਦੇ ਜਾਣ। ਮਾਂ ਸਾਡਾ ਘਰ ਚਲਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਪਿਤਾ ਜੀ ਕਦੇ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਦਖਲ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ। ਮਾਤਾ ਜੀ ਦੀ ਤਜਵੀਜ਼ ਸੁਣਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਬਾਕੀ ਲਾਟਰੀ ਦੇ ਪੈਸਿਆਂ ਨਾਲ ਉਹ ਜੋ ਮਰਜ਼ੀ ਕਰਨ, ਪਰ ਇੱਕ ਲੱਖ ਦੀ ਰਾਸ਼ੀ ਗਰੀਬ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਜ਼ਰੂਰ ਵੰਡ ਦੇਣ। ਸਾਡੀ ਮਾਂ ਦਾਨੀ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਔਰਤ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਤੁਰੰਤ ਪਿਤਾ ਦੀ ਸਲਾਹ ਮੰਨ ਲਈ। ਉਸ ਰਾਤ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਸੌਂ ਗਏ।
